Komentarze do: Weganka w podróży a rzeczywistość

Autor: Piotr Czyszpak

Piotr Czyszpak — Fri, 02 Oct 2015 20:04:00 +0000

Nie miałem na myśli nic złego, i również uważam że wolność Tomku w swoim domku… :))

Autor: Agnieszka Ilnicka

Agnieszka Ilnicka — Fri, 02 Oct 2015 10:32:00 +0000

Nigdy chyba nie spróbuje przejścia n weganizm, chociaż w krajach tj. Gruzja, Rosja itp. byłam częściowo do tego zmuszona. Z prostej przyczyny, nie lubię cebuli! A w tych krajach do każdego miejsca i każdej potrawy mięsnej się ją dodaje. Dlatego bezpieczniej dla mnie było zamawiać rzeczy bezmięsne, zazwyczaj z serem kozim lub zwykłym. Były to trudne chwile w moim życiu ale niejedzenie mięs przez tydzień lub dwa to nie koniec świata:)

Autor: balkanyrudej

balkanyrudej — Thu, 01 Oct 2015 06:53:00 +0000

W Turcji tubylcy zajadają się mięsem, więc w tych mniej turystycznych miejscach nadal ono dominowało. Jakoś sobie oczywiście radziłam, ale tłumaczenie, że nie jem mięcha jest tam jeszcze trudniejsze niż u nas. Ja do mięsa raczej już nie wrócę. Na ten moment, na samą myśl, że miałabym zjeść coś mięsnego robi mi się niedobrze. Jednak ponad 10 lat bez niego sprawiło, że kompletnie nie wyobrażam sobie do niego wrócić.

Autor: balkanyrudej

balkanyrudej — Thu, 01 Oct 2015 06:51:00 +0000

Dopóki człowiek może sobie sam przygotowywać takie bardziej restrykcyjne dania lub ma do nich dostęp, to pół biedy. W górach z wegetarianizmem mam tak, że muszę brać ze sobą odpowiednie zapasy jedzenia i wtedy jest ok. Na weganizmie też byłam parę razy na trekingu i też dałam radę 😉

Autor: balkanyrudej

balkanyrudej — Thu, 01 Oct 2015 06:50:00 +0000

Ja nigdy nikogo nie nakłaniałam do wegetarianizmu, a co więcej zarówno mój mąż, jak i zwierzaki jedzą przy mnie mięso i jakoś żyję 😉 Prawda jest taka, że to mięsożercy częściej narzucają mi swoje poglądy, twierdząc, że powinnam zacząć jeść „padlinę”, ja nie robię komuś uwag na temat tego, co je, natomiast ja to słyszę na okrągło. Restrykcyjnych, wojujących wegan jest niewielu, za to nieuprzejmych mięsożerców bardzo dużo. Bo to mój wolny wybór, że nie jem mięsa, a przy wielu okazjach muszę się z tego tłumaczyć (w szczególności, gdy poznaję kogoś nowego).

Autor: W podróży przez życie

W podróży przez życie — Wed, 30 Sep 2015 19:14:00 +0000

Ja sporo czasu nie jadłam mięsa, ale później mi przeszło.
Kiedy byłam na diecie bezmlecznej (wyjaśnienie wyżej), musiałam jeść sporo mięsa, bo inaczej nie pociągnęłabym długo. Obecnie mięso jem, ale w małych ilościach – nie smakuje mi ostatnio. Spokojnie mogłabym bez, ale na razie … jeszcze nie czas.
co do zdania „Im dalej od turystycznych miejsc, tym trudniej o wegetariańskie potrawy” – to ja mam taką obserwację, że chodzi o dania w knajpach itp. „Tubylcy” w miejscach mało turystycznych wcale tego mięsa aż tyle nie jedzą (za to serów i owszem).

Autor: W podróży przez życie

W podróży przez życie — Wed, 30 Sep 2015 19:04:00 +0000

Ja prawie rok byłam na diecie „bezowej” (ścisła eliminacyjna ze względu na alergię Małej, bez białek mleka i wszystkich potencjalnych alergenów). W podróży bywało ciężko, ale generalnie dawało się. Raz tylko gdzieś w Niskim bardzo głodna po zejściu z gór musiałam się najeść… szklanką barszczyku z kartonu 🙂

Autor: Piotr Czyszpak

Piotr Czyszpak — Wed, 30 Sep 2015 11:36:00 +0000

Nigdy nie rozumiałem i chyba nie zrozumiem wszelkich odmian wege… ale co kto lubi, wolny wybór, gorzej jak jedni drugim próbują narzucać swoje poglądy…kiedyś czytałem jak kobieta zagłodziła prawie psa bo chciała zrobić z niego wegetarianina…

Autor: balkanyrudej

balkanyrudej — Wed, 30 Sep 2015 07:00:00 +0000

W restauracjach nadal potrafią mnie zaskoczyć np. wege pierogi z mięsem (taką ciekawostkę znalazłam kiedyś w zakopiańskiej restauracji). Generalnie nie jest bardzo źle z tym jedzeniem poza domem, ale wiele zależy od kraju i świadomości tego, czym jest wegetarianizm i weganizm. Inna sprawa, że restauratorzy często nie wiedzą też, czym są przeróżne nietolerancje pokarmowe, jak choćby celiakia, a to już bywa niebezpieczne.

Autor: balkanyrudej

balkanyrudej — Wed, 30 Sep 2015 06:52:00 +0000

Ja zrezygnowałam z mięsa ponad 10 lat temu. Jadłam go mało i jakoś wybitnie mi nie smakowało. Co ciekawe, po odstawieniu mięsa poprawiły mi się wyniki krwi. Prawda jest jednak taka, że część osób może spokojne odstawić mięcho, a część absolutnie nie, bo ich organizmy się buntują. Ja nie jestem wojującą, „ideologiczną” wegetarianką, akceptuję to, że mój mąż i całe otoczenie je mięso. Jedyne czego nie robię i co mnie odrzuca, to gotowanie mięsnych potraw. Zresztą…nie podam nikomu tego, czego sama spróbować nie mogę.